Gustavo M

Spontanpeach M

Kilka miesięcy po terminie. Bukiet przejęły brązowe nuty. Brzoskwini niewiele, mniej dzikości. Nieco kwaśności pozostało.

Wreck Ale M

Butelka poczekała kilka lat na otwarcie (chyba 5). Samo piwo bardzo przyjemne. Sporo nut zbożowych, skórki chleba, troszkę melanoidyn. Aromaty fermentacji bardzo przyjemne - wyraźne przyprawy i suszone owoce. Świetnie zbalansowane, nie muli. Ciekawe.

50°N - 4°E (Batch 7 - 2020) M

Wspaniała pozycja. Na języku wytrawne, lecz aromat bardzo słodki, z masą dzikich nut, które z kolei nie przytłaczają odbioru. Leciutka octowość uzupełnia bukiet. Świetnie zbalansowane.

Kriek Boon M

Słodka wisienka z nutką derki. Dziwne, że Check-in tej pozycji wpadł dopiero teraz. Stale dobre.

Kriek 100% Lambic Bio (2020) M

Już standardowo: wiśnia z pestką, koń, marcepan, drewno, symboliczne kwiatowe estry i zbalansowana octowość (w przeciwieństwie do rocznika 2021). Na języku przede wszystkim kwaśne, z początkową słodyczą i wytrawnym finiszem. Pięknie ułożone.

Tyrnilambic Baie D'Argousier (2021) M

Rokitnik, konik, winogrona, lekkie, wytrawne, zbalansowane.

Iris M

Wow! Dużo dzikusów, leciutki ocet, niewiele karmelu. Pełne bardzo gładkie.

Faro Boon M

Zaskakująco niewiele nut dzikich w aromacie, a wiele zboża i nut biszkoptowych. W smaku słodziutkie, z symboliczną kwaśną kontrą i derką, której trzeba poszukać. W bezpośrednim porównaniu Lindemans lepszy ze względu na znacznie więcej „lambikowości”.

Ich Bin Raspberry M

Drugie podejście po 3 trzech latach. Ongiś kwaśność wydawała się wyższa, teraz - umiarkowana, jak na BW. Dość świeże w odbiorze. Dalej całkiem niezłe, jednakże robi mniejsze wrażenie.

Oude Kriek Boon (2014) M

6-latek. Dalej pięknie wiśniowy, wyczuwalny zarówno miąższ i pestka. Ponadto, bardzo silne nuty derki. Z czasem drożdże dojadły cukry, dzięki czemu stało się wytrawne. Lekko kwaśne. Pięknie się zestarzało, wybrzuszając charakterystyczne cechy Krieków.

Oude Geuze White Vermouth Foeders M

Na pierwszym planie nuty dzikie, ale już na drugim wyczuć można drewno i wermut/zioła. Kwaśne bez przesady, z leciutką domieszką słodyczy. Nieskomplikowane i easy-drinkin’. Zaskakująco dobrze komponuje się z tortem makowym.

Gueuze 100% Lambic Bio (2019) M

Bardzo przyjemny, złożony bukiet dzikiej fermentacji, kierujący się w stronę garbarni. Wyraźnie kwaśne, z leciutką kontrą słodyczy. Symboliczna goryczka (ale obecna, w kontrze do Guezue z innych browarów). Świetnie zbalansowane i fantastycznie pijalne.

Oude Geuze A L’Ancienne VAT 108bis Mono Blend M

Dużo dzikich nut, oprócz tego suszone morele, agrest, pieprz i drewno. Wytrawne, nie tak kwaśne, jak można by się spodziewać. W porównaniu do blendów jest wyraźnie jednowymiarowe, ale i tak bardzo dobre.

Saint Lamvinus (2019) M

Mnóstwo dzikusów, delikatne nuty wina czerwonego, aromat bardzo złożony. W smaku wytrawne, z muśnięciem owocowej słodyczy na finiszu oraz charakterystyczną lambikową goryczką. Wraz z ogrzewaniem odkrywa kolejne warstwy bukietu.